Als kind stond bij mij reeds klei, tekenen en dieren als doe-ding hoog in m’n vaandel.
Bij het ouder worden kwamen daar tal van technieken bij.
In 1975 leerde ik van een tante het wol spinnen. En wel op een aangepast trapnaaimachine nog vanuit de oorlog. In de jaren 70 was spinnen heel populair, ik ben erin blijven hangen. Behalve toen onze vier kinderen nog heel jong waren heb ik niet gesponnen. Voor de rest was het een heerlijk rustpunt.
Gaandeweg paste ik steeds meer plantaardige verfrecepten toe: rechtstreeks uit de natuur en zo simpel mogelijk.
Behalve schapenwol waren er ook uitstapjes naar konijn-, ezel- alpaca en hondenwol.
